Adventure in Kiruna, Lapland

Woow, wat een bijzondere dagen heb ik achter de rug!! Afgelopen donderdag ben ik samen met Maurits, Bart en Kerstine afgereisd naar Kiruna, Zweeds Lapland (voor de samenvatting, scrol naar beneden). De reis begon voor mij op donderdagochtend om 4 uur. Ik heb eerst zelf de reis naar Malmö afgelegd en ben met het vliegtuig naar Stockholm gevlogen om daar de anderen te ontmoeten. Het was fijn om mijn twee vrienden uit Nederland weer te zien, eindelijk iets vertrouwd na bijna 2 maanden in Zweden. Uiteindelijk kwamen we om 1 uur ’s middags aan in Kiruna. We zijn met de bus naar de toeristeninformatie gereden en hebben ondertussen kennis kunnen maken met het landschap van Lapland. Voor iedereen tegen wie ik altijd beweerd heb dat wintersport niet leuk en heel koud is: ik neem mijn woorden terug. Wat een bijzonder uitzicht. Ik heb het voorrecht gehad al veel van de wereld gezien te hebben, maar een landschap als dit was nieuw voor mij. Eenmaal aangekomen bij het hostel stonden we voor een gesloten deur. Na een aantal telefoontjes gepleegd te hebben konden we onze kamer betreden. We hebben helemaal in een deuk gelegen, omdat het hotel nogal karig was, vooral de keuken van 1 bij 1 m2. We besloten direct naar het Icehotel te gaan. De naam zegt het al: een hotel gemaakt van ijs, heel indrukwekkend! We hebben daar een aantal uur rondgelopen en genoten van het geweldige uitzicht. Eenmaal terug bij het hostel hebben we allereerst al het bestek afgewassen (we waren bezorgd over de hoeveelheid bacteriën). Daarna hebben we geheel op eigen wijze een heerlijk pasta maaltje klaargemaakt. Ondertussen natuurlijk veel gelachen over de primitieve omstandigheden. ’s Avonds waren we van plan tv te kijken en bij te praten, maar dit werd geheel verstoord door een telefoontje van de tourguide van de volgende dag. Hij belde op dat hij om 7 uur het noorderlicht had gezien en dat het misschien terug zou komen en dat hij ons dan op zou komen halen. In spanning hebben we gewacht op zijn telefoontje en ja hoor, een uur later belde hij op. We zijn naar de rand van de stad gereden en daar was het noorderlicht te zien. Ik heb nog nooit zo iets bijzonders gezien! Vervolgens zijn we doorgereden naar een cottage van de guide en hebben daar nog een uur naar het Noorderlicht gestaard, totdat we werden ‘aangevallen’ door rendieren. Om 12 uur werd het echt tijd om naar bed te gaan, want het was een lange dag voor ons allemaal.

De volgende dag werden we opgehaald door dezelfde tourguide en werden we naar hetzelfde huisje gebracht, waar we hebben genoten van elanden vlees. Vervolgens had Maurits de eer om de snowmobile op te halen. We zijn naar een groot bevroren meer gereden waar we een poging hebben gedaan vissen te vangen. De concentratie was al snel verdwenen toen we hoorde dat het niet de goede periode was om te vissen. Na een aantal indianendansjes om het gat in het meer in de hoop dat de vissen zouden passen hebben we uiteindelijk besloten om weer terug te gaan naar het huisje. Toen het wat donkerder werd, werden we naar een ander huisje gebracht midden in de bossen. We zijn daar met de snowmobiles naar toe gereden en dit was wederom geweldig! We hebben wilde rendieren en zelfs een eland gezien. Bart en ik hebben samen op de slee achter de snowmobile gezeten. Op een gegeven moment dachten we allebei het noorderlicht weer te zien, maar dan in een andere kleur. Als blije kinderen hebben we staan seinen naar Maurits. Achteraf bleek het “noorderlicht” het stadslicht te zijn, een beetje jammer, maar het leverde wel een hilarisch moment op. Eenmaal bij het huisje aangekomen werden we uitgenodigd voor de sauna. Kerstine en ik hebben onszelf moed ingepraat, want de tourguide was nogal een vies mannetje en ook hij ging de sauna in. Na een kwartier gegiechel van de zenuwen en de overweging of we wel of niet zouden gaan, zijn we toch maar naar de sauna gegaan. Eenmaal in de sauna hebben we een of ander aroma geurtje ingeademd, de guide wilde niet zeggen wat het was, dus ik dacht dat we werden gedrogeerd (de hele setting was gewoon nogal creepy). Na een tijdje waren we de hitte wel zat en zijn we de sneeuw ingelopen. Dit was ook gelijk onze douche, want er was geen water (en ook geen elektriciteit en verwarming) in het huisje, dus de sneeuw was een goede oplossing. Na de sauna stond er rendieren hart op het menu. Eerst waren we nogal sceptisch, maar na de eerste hap van het hart waren we meteen verkocht (misschien ook omdat ik al weken geen goed vlees meer op heb, omdat het hier zo duur is). De guide ging weer terug naar zijn eigen huisje. Hij was nog niet weg of we barsten in lachen uit van de zenuwen, de situatie en alles daaromheen. Ook ’s nachts heb ik een aantal keer goed mijn lach in moeten houden. De volgende ochtend werden we opgehaald door een andere guide, een normale man (gelukkig!!) die ons per snowmobile terug bracht naar het eerste huisje. Onderweg hebben we kunnen genieten van de omgeving. Terug bij het huisje hebben we de cross country skies aangetrokken en zijn we een route gaan volgen. Omdat het zo hard waaide en de route uiteindelijk niet meer zichtbaar was, zijn we in aardig diep sneeuw beland. Ik was er helemaal mee klaar, dus ik ben rustig terug naar het huisje gelopen met de skies in mijn hand, dit is niet echt mijn tak van sport. ’s Middags werden we weer terug naar het hostel gebracht. Daar hebben we een heerlijke douche genomen. ’s Avonds hebben we heerlijk bij een pizzaria gegeten en daarna hebben we film gekeken.

Zondagochtend heb ik eerst met Maurits boodschappen gedaan en daarna werden we om 10 uur opgehaald voor de dogsledding. Dit was erg leuk, ookal was het minder snel dan de snowmobiles. De natuur was wederom prachtig! Na de dogsledding hebben we pasta als lunch gegeten (om de restjes op te maken) en daarna zijn we gaan wandelen door Kiruna. Daar hebben we een bezoek gebracht aan de kerk en zijn we naar de skihelling gelopen, waar mensen aan het skiën en snowboarden waren. Ook hebben we snowmobiles zien racen op een bepaald parcours, dit was erg leuk om te zien! Die avond heb ik samen met Kerstine wentelteefjes gemaakt. Het werd zo mistig dat ik het brandalarm nog heb af laten gaan. ’s Avonds hebben we gerelaxt en hebben we ons verder klaar gemaakt voor de volgende dag.

Op maandagochtend hebben we eerst nog ontbeten en daarna zijn we richting het vliegveld vertrokken. De vlucht naar Stockholm had vertraging, dus ik had nog even stress of ik mijn vliegtuig naar Malmö zou halen, maar dit verliep uiteindelijk helemaal prima. We hebben afscheid genomen van elkaar op Stockholm airport en vanaf daar ben ik zelf naar huis gereisd. Eenmaal in Kristianstad aangekomen, voelde het weer als thuis komen. Helaas is wel mijn dierbare fiets gestolen, dat was nogal een domper na een aantal super leuke dagen. Gelukkig stond er thuis een heerlijke warme maaltijd voor me klaar, gemaakt door mijn roommate, dit maakte het wel weer een beetje goed.

Samenvatting
Lapland is geweldig, als je de kans hebt om er naartoe te gaan: zeker doen! Donderdag naar het Icehotel geweest en het noorderlicht aanschouwd. Vrijdag icefishing op het meer, voeren van rendieren, eten van elanden vlees, sauna, rijden op snowmobiles, eten van rendier hart, slapen in een cottage en veel gelachen. Zaterdag terug op snowmobiles, cross country skiën, uit eten bij de pizzeria, melodiefestivalen en film gekeken. Zondag dogsledding, daarna wandeling door Kiruna en genoten van het uitzicht, wentelteefjes als dinner. Maandagochtend terug naar Kristianstad.

Een nog kortere samenvatting: De beelden vertellen meer dan woorden.